Είναι όμως 100 φορές πιο πιθανό να καταστραφεί η Γη από έναν αστεροειδή, παρά από εισβολή εξωγήινων.
Ο Γαλαξίας φιλοξενεί εκατομμύρια δυνητικά κατοικήσιμους πλανήτες -και περίπου τέσσερις από αυτούς ενδεχομένως να φιλοξενούν εξωγήινους πολιτισμούς που θα εισέβαλαν στη Γη αν μπορούσαν, εκτιμά μία στοχαστική μελέτη που ακόμα βρίσκεται στο στάδιο της προδημοσίευσης.
Η μελέτη, η οποία δεν έχει περάσει ακόμα το στάδιο της αξιολόγησης (peer review), θέτει ένα περίεργο ερώτημα: Ποιες είναι οι πιθανότητες να έρθουμε κάποτε σε επαφή με έναν εχθρικό εξωγήινο πολιτισμό που είναι ικανός να εισβάλει στον πλανήτη μας;
Για να απαντήσει σε αυτό, ο μοναδικός συγγραφέας της μελέτης, ο Alberto Caballero -ένας διδακτορικός φοιτητής στον τομέα “conflict resolution” στο Πανεπιστήμιο του Vigo στην Ισπανία- ξεκίνησε κοιτάζοντας πίσω στην ανθρώπινη ιστορία πριν κοιτάξει τα αστέρια.
«Αυτή η δουλειά επιχειρεί να εκτιμήσει το κατα πόσον θα επικρατήσουν εξωγήινοι εχθρικοί πολιτισμοί, προεκβάλλοντας ανθρώπινα δεδομένα – τις πιθανότητες δηλαδή να εισβάλουμε εμείς σε έναν κατοικημένο εξωπλανήτη», σχολιάζει ο συγγραφέας.
Ο Caballero δεν είναι αστροφυσικός, αλλά έχει δημοσιεύσει μια μελέτη (peer reviewed) για το “Wow! signal” —ένα πιθανό σημάδι εξωγήινης ζωής— στο “International Journal of Astrobiology”.
Για την εκτίμησή του, ο Caballero μέτρησε αρχικά τον αριθμό των χωρών που εισέβαλαν σε άλλες χώρες μεταξύ των ετών 1915 και 2022. Διαπίστωσε πως συνολικά, 51 από τα 195 έθνη του κόσμου είχαν πραγματοποιήσει κάποιου είδους εισβολή κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. (Οι ΗΠΑ ήταν στην κορυφή της λίστας, με 14 εισβολές να καταγράφονται εκείνη την περίοδο.) Στη συνέχεια, στάθμισε την πιθανότητα κάθε χώρας να εισβάλλει, βάσει του ποσοστού των στρατιωτικών δαπανών που της αντιστοιχεί σε παγκόσμια κλίμακα. (Και πάλι, οι ΗΠΑ ήρθαν στην κορυφή με το 38% των παγκόσμιων στρατιωτικών δαπανών.)
Συνεχίζοντας, προσέθεσε την πιθανότητα κάθε χώρας να επιχειρήσει μια εισβολή και διαίρεσε το άθροισμα με τον συνολικό αριθμό των χωρών στη Γη, καταλήγοντας σε αυτό που περιγράφει ως «τρέχουσα πιθανότητα ανθρώπινης εισβολής σε έναν εξωγήινο πολιτισμό».
Σύμφωνα με αυτό το μοντέλο, οι τρέχουσες πιθανότητες δικής μας εισβολής σε έναν άλλο κατοικημένο πλανήτη είναι 0,028%. Ωστόσο, όπως σημείωσε ο Caballero, η πιθανότητα αφορά στον ανθρώπινο πολιτισμό όπως είναι αυτός σήμερα – χωρίς δηλαδή την ικανότητα υλοποίησης διαστρικών ταξιδιών. Και βάσει των υπολογισμών του Caballero, τα διαστρικά ταξίδια δεν θα έίναι δυνατά τουλάχιστον για το επόμενο τέταρτο της χιλιετίας, υπολογισμοί οι οποίοι έγιναν λαμβάνοντας υπ’όψη τους σημερινούς ρυθμούς τεχνολογικής προόδου και χρησιμοποιώντας την κλίμακα Kardashev (ένα σύστημα που εκτιμά πόσο προηγμένος είναι ένας πολιτισμός με βάση την ενεργειακή του κατανάλωση).
Υποθέτοντας ότι η συχνότητα των ανθρώπινων εισβολών θα συνεχίσει να μειώνεται κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου με τον ίδιο ρυθμό που μειώθηκαν οι εισβολές τα τελευταία 50 χρόνια (κατά μέσο όρο μείον 1,15% ετησίως), τότε η πιθανότητα να εισβάλουμε σε άλλον πλανήτη όταν -εν δυνάμει- γίνουμε διαστρικός πολιτισμός ή πολιτισμός Τύπου 1, είναι 0,0014%.
Αυτή η πιθανότητα μπορεί να φαίνεται απειροελάχιστη -και είναι- μέχρι να αρχίσουμε να την πολλαπλασιάζετε με τους εκατομμύρια δυνητικά κατοικήσιμους πλανήτες στον Γαλαξία μας. Για τον τελικό του υπολογισμό, ο Caballero στράφηκε σε μια εργασία του 2012 που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Mathematical SETI, στην οποία οι ερευνητές προέβλεπαν ότι -θεωρητικά τουλάχιστον- μπορεί να μοιραζόμαστε τον γαλαξία μας με περισσότερους από 15.000 άλλους πολιτισμούς.
Ο Caballero κατέληξε στο συμπέρασμα ότι λιγότεροι από έναν (0,22, για την ακρίβεια) από τους πολιτισμούς Τύπου 1 θα ήταν εχθρικοί απέναντι στους ανθρώπους που θα έρθουν σε επαφή. Ωστόσο, ο αριθμός των κακόβουλων γειτόνων αυξάνεται σε 4,42 όταν συνυπολογίζονται οι πολιτισμοί που, όπως οι σύγχρονοι άνθρωποι, δεν είναι ακόμη ικανοί για διαστρικά ταξίδια.
«Αυτοί οι 4.42 πολιτισμοί δεν αναφέρονται στην εργασία μου γιατί
1) δεν γνωρίζουμε αν όλοι οι πολιτισμοί στον γαλαξία είναι σαν εμάς και
2) ένας πολιτισμός σαν τον δικό μας, πιθανότατα δεν θα αποτελούσε απειλή για έναν άλλον αφού δεν διαθέτουμε την τεχνολογία για να ταξιδέψουμε στον πλανήτη τους», είπε ο Caballero.
Τέσσερις εχθρικές εξωγήινες δυνάμεις δεν φαντάζουν ως κάτι ιδιαίτερα ανησυχητικό. Επιπλέον, η πιθανότητα να έρθουμε σε επαφή με έναν από αυτούς τους κακόβουλους πολιτισμούς -και στη συνέχεια να να δεχθούμε επίθεση από αυτούς- είναι εξαιρετικά μικρή, προσθέτει ο Caballero.
Η πιθανότητα εξωγήινης εισβολής είναi περίπου δύο τάξεις μεγέθους μικρότερη από την πιθανότητα σύγκρουσης με έναν “δολοφόνο “αστεροειδή», γράφει στην εργασία του — προσθέτοντας ότι μια τέτοια σύγκρουση -όπως αυτή που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους- συμβαίνει κάθε 100 εκατομμύρια χρόνια περίπου.
Αν και η μελέτη του Caballero αποτελεί ένα ενδιαφέρον πείραμα σκέψης, ο συγγραφέας παραδέχεται ότι το μοντέλο του έχει περιορισμούς. Η πιθανότητα εισβολής βασίζεται σε ένα πολύ στενό κομμάτι της ανθρώπινης ιστορίας και κάνει πολλές υποθέσεις για τη μελλοντική ανάπτυξη του είδους μας. Το μοντέλο επίσης θεωρεί ότι η εξωγήινη νοημοσύνη παρουσιάζει βασικές ομοιότητες με την δική μας όσον αφορά την εγκεφαλική λειτουργία, τις αξίες και την ενσυναίσθηση, κάτι που μπορεί απλώς να μην ισχύει, λέει ο Caballero.
«Εκπόνησα αυτή τη μελέτη βασισμένος μόνο στη ζωή όπως την ξέρουμε», λέει. «Δεν γνωρίζουμε τίποτα για το μυαλό των εξωγήινων».
Και απ’ ότι φαίνεται, θα περάσουν τουλάχιστον μερικές εκατοντάδες χρόνια μέχρι να το κάνουμε.
(Σχόλιο μεταφραστή):
Αν ποτέ το κάνουμε, θα προσθέταμε εμείς..!
Αν υπάρχουν εξωγήινοι (μπορεί ναι – μπορεί όχι)
Αν υπάρξει ποτέ δυνατότητα επαφής (άκρως αμφίβολο)
Και αρκετά άλλα… ΑΝ!
Πηγή: https://www.livescience.com/
