Χρησιμοποιώντας μελλοντικές προβολές από την τελευταία γενιά Μοντέλων Συστημάτων Γης, μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Science Advances διαπίστωσε ότι το μεγαλύτερο μέρος του ωκεανού του κόσμου χάνει σταθερά τη μνήμη του από έτος σε έτος λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Τι είναι η ωκεάνια “μνήμη”;
Σε σύγκριση με τις γρήγορες καιρικές διακυμάνσεις της ατμόσφαιρας, ο αργά μεταβαλλόμενος ωκεανός παρουσιάζει ισχυρή επιμονή ή «μνήμη», που σημαίνει ότι η θερμοκρασία του ωκεανού αύριο είναι πιθανό να μοιάζει πολύ με σήμερα, με μικρές μόνο αλλαγές. Ως αποτέλεσμα, η ωκεάνια μνήμη χρησιμοποιείται συχνά για την πρόβλεψη των συνθηκών των ωκεανών.
Η μείωση της μνήμης των ωκεανών εντοπίζεται ως μια συλλογική απόκριση στα κλιματικά μοντέλα στην υπερθέρμανση που προκαλείται από τον άνθρωπο. Καθώς οι συγκεντρώσεις αερίων του θερμοκηπίου συνεχίζουν να αυξάνονται, αυτή η μείωση της μνήμης θα γίνεται όλο και πιο εμφανής.
«Ανακαλύψαμε αυτό το φαινόμενο εξετάζοντας την ομοιότητα στη θερμοκρασία της επιφάνειας του ωκεανού από το ένα έτος στο άλλο ως μια απλή μέτρηση για τη μνήμη των ωκεανών», δήλωσε ο Hui Shi, επικεφαλής συγγραφέας και ερευνητής στο Ινστιτούτο Farallon στην Petaluma της Καλιφόρνια. «Είναι σχεδόν σαν ο ωκεανός να αναπτύσσει αμνησία»
Γιατί οι ωκεανοί χάνουν τη μνήμη τους;
Η μνήμη των ωκεανών έχει βρεθεί ότι σχετίζεται με το πάχος του ανώτερου στρώματος του ωκεανού, που είναι γνωστό ως μικτό στρώμα. Τα βαθύτερα μικτά στρώματα έχουν μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε θερμότητα, η οποία προσδίδει περισσότερη θερμική αδράνεια που μεταφράζεται σε μνήμη. Ωστόσο, το μικτό στρώμα στους περισσότερους ωκεανούς θα γίνει πιο ρηχό ως απόκριση στη συνεχιζόμενη ανθρωπογενή θέρμανση, με αποτέλεσμα τη μείωση της μνήμης των ωκεανών.
«Άλλες διεργασίες, όπως αλλαγές στα ωκεάνια ρεύματα και αλλαγές στην ανταλλαγή ενέργειας μεταξύ της ατμόσφαιρας και του ωκεανού, συμβάλλουν επίσης σε αλλαγές στη μνήμη των ωκεανών, αλλά η μείωση του βάθους του μικτού στρώματος και η συνακόλουθη μείωση της μνήμης συμβαίνει σε όλες τις περιοχές του πλανήτη. και αυτό καθιστά σημαντικό παράγοντα να ληφθούν υπόψη οι μελλοντικές κλιματικές προβλέψεις», δήλωσε ο Robert Jnglin Wills, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον στο Σιάτλ της Ουάσιγκτον και συν-συγγραφέας της έρευνας.
Οι ωκεανοί χάνουν τη μνήμη τους και μαζί με αυτό, το αραιωμένο μικτό στρώμα βρέθηκε επίσης να αυξάνει τις τυχαίες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας της επιφάνειας της θάλασσας. Ως αποτέλεσμα, αν και ο ωκεανός δεν θα γίνει πολύ πιο μεταβλητός από το ένα έτος στο άλλο στο μέλλον, το κλάσμα των χρήσιμων σημάτων για πρόβλεψη μειώνεται σε μεγάλο βαθμό.
«Η μειωμένη μνήμη των ωκεανών μαζί με τις αυξημένες τυχαίες διακυμάνσεις υποδηλώνουν εγγενείς αλλαγές στο σύστημα και νέες προκλήσεις στην πρόβλεψη υπό την θέρμανση», δήλωσε ο Fei-Fei Jin, καθηγητής ατμοσφαιρικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Χαβάης στη Σχολή Επιστήμης Ωκεανών και Γης Manoa και Τεχνολογία, και συν-συγγραφέας της έρευνας.
Το γεγονός ότι οι ωκεανοί χάνουν τη μνήμη τους δεν επηρεάζει μόνο την πρόβλεψη φυσικών μεταβλητών, αλλά θα μπορούσε επίσης να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο διαχειριζόμαστε ευαίσθητα θαλάσσια οικοσυστήματα.
Γιατί μας ενδιαφέρει;
“Η μειωμένη μνήμη σημαίνει λιγότερο χρόνο εκ των προτέρων για να γίνει μια πρόβλεψη. Αυτό θα μπορούσε να εμποδίσει την ικανότητά μας να προβλέψουμε και να προετοιμαστούμε για την αλλαγή των ωκεανών, συμπεριλαμβανομένων των θαλάσσιων καύσωνα, που είναι γνωστό ότι έχουν προκαλέσει ξαφνικές και έντονες αλλαγές στα ωκεάνια οικοσυστήματα σε όλο τον κόσμο”, είπε. Michael Jacox, ερευνητής στο Επιστημονικό Κέντρο Νοτιοδυτικής Αλιείας της NOAA Fisheries στο Monterey της Καλιφόρνια και συν-συγγραφέας της έρευνας.
Στη διαχείριση της αλιείας, οι βιολογικές παράμετροι που χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση των αποθεμάτων εκτιμώνται υποθέτοντας ένα σταθερό περιβάλλον που αντιπροσωπεύεται από το πρόσφατο παρελθόν. Η μειωμένη μνήμη των ωκεανών μπορεί να καταστήσει ανακριβή αυτή την εκτίμηση και απαιτεί νέες προσεγγίσεις στη διαχείριση της αλιείας με βάση το οικοσύστημα που θα περιλαμβάνει την παρακολούθηση των ωκεανών σε πραγματικό χρόνο και άλλες προσπάθειες. Η μείωση της μνήμης των ωκεανών είναι επίσης πιθανό να έχει επιπτώσεις στους πληθυσμούς των βιολογικών πόρων. Ανάλογα με το αν τα είδη είναι προσαρμοσμένα σε σταθερές ή πιο μεταβλητές περιβαλλοντικές συνθήκες, οι μελλοντικές αλλαγές στον πληθυσμό τους μπορούν να εκτιμηθούν καλύτερα και να προβλεφθούν λαμβάνοντας υπόψη την απώλεια μνήμης των ωκεανών.
Εκτός από την πρόβλεψη των ωκεανών, η πρόβλεψη των επιπτώσεων της ξηράς στη θερμοκρασία, τη βροχόπτωση καθώς και τα ακραία γεγονότα μπορεί επίσης να επηρεαστεί από την πτώση της μνήμης των ωκεανών λόγω της εξάρτησής τους από τη διατήρηση της θερμοκρασίας της επιφάνειας της θάλασσας ως πηγή προβλεψιμότητας. Καθώς η μνήμη των ωκεανών συνεχίζει να μειώνεται, οι ερευνητές πιθανότατα θα κληθούν να αναζητήσουν εναλλακτικούς προγνωστικούς παράγοντες για επιδέξιες προβλέψεις.
Πηγή: Phys.org
