Μια διεθνής ομάδα μοριακών και εξελικτικών επιστημόνων ανακάλυψε ότι τα αρσενικά μυρμήγκια του είδους “Anoplolepis gracilipes” (γνωστά, στο εξωτερικό, και ως κίτρινα τρελά μυρμήγκια) διαθετουν δύο σετ DNA. Στην εργασία, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό “Science”, η ομάδα περιγράφει το μοναδικό εύρημα και συζητάει για τους λόγους στους οποίους μπορεί να οφείλεται. Σε ένα perspective paper στο ίδιο τεύχος του “Science”, ο Daniel Kronauer, αναπληρωτής καθηγητής στο “The Rockefeller University” συζητά τη δουλειά της ομάδας, προτείνοντας ότι το μοναδικό αυτό γενετικό χαρακτηριστικό των μυρμηγκιών ίσως να είναι σε θέση να εξηγήσει το γιατί αποτελούν ένα τόσο επιτυχημένο χωροκατακτητικό είδος.
Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι τα “Anoplolepis gracilipes” -αυτόχθονο είδος της Ασίας και της Δυτικής Αφρικής- μπορούν και προσαρμόζονται ιδιαίτερα εύκολα σε νέα περιβάλλοντα, γεγονός που τα καθιστά ένα επιτυχημένο χωροκατακτητικό ξένο είδος. Τώρα βλέπουμε ότι μπορεί να διαθέτουν ένα πλεονέκτημα που δεν έχει παρατηρηθεί ξανά στο παρελθόν: Τα αρσενικά έχουν διπλό σετ DNA.
Μία από τις πλεόν βασικές έννοιες της βιολογίας είναι ότι οι πολυκύτταροι οργανισμοί αναπτύσσονται, ξεκινώντας από έναν μονοκύτταρο ζυγώτη, σε ένα πλάσμα με μοναδικό γονιδίωμα. Οι μόνες εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα ήταν οι χίμαιρες, οι οποίες γενικά θεωρούνται ατυχήματα της φύσης. Σε αυτή τη νέα προσπάθεια, η ερευνητική ομάδα βρήκε μια άλλη εξαίρεση – το διπλό DNA των αρσενικών μυρμηγκιών “Anoplolepis gracilipes”.
Μελέτες στο παρελθόν είχαν παρατηρήσει ανωμαλίες στη γενετική των συγκεκριμένων μυρμηγκιών. Μέχρι τώρα όμως, δεν ήταν ξεκάθαρο το τι κρύβεται πίσω από τις εμφανείς αποκλίσεις μεταξύ των βασιλισσών, των αρσενικών και των εργατών μυρμηγκιών. Για να λύσουν το μυστήριο, οι ερευνητές διεξήγαγαν φυλογεωγραφικές μελέτες, καθώς και μελέτες πληθυσμιακής γενετικής σε δείγματα που συλλέχθηκαν από όλη την Ασία.
Ανακάλυψαν ότι τα αρσενικά του είδους φέρουν δύο ξεχωριστές γενετικές γενεαλογίες· το πατρικό και το μητρικό πυρηνικό DNA δεν συγχωνεύονται. Έτσι, παραμένουν και τα δύο ενεργά σε όλα τα αρσενικά “Anoplolepis gracilipes”. Η ερευνητική ομάδα τονίζει ότι είναι η πρώτη φορά που ανακαλύπτουμε “υποχρεωτικό” χιμαιρισμό. Και προτείνουν ότι ένας τέτοιος χιμαιρισμός ενδεχομένως να προκύπτει από την διαμάχη μεταξύ ανταγωνιστικών γενετικών γενεαλογιών. Ο Kronauer προτείνει ότι αυτό το μοναδικό γενετικό χαρακτηριστικό ίσως να βοηθά στην αποτροπή ενδογαμίας, κάτι που με τη σειρά του βοηθά τα μυρμήγκια να επιβιώσουν σε μη οικεία περιβάλλοντα, εξηγώντας έτσι την επιτυχία τους ως χωροκατακτητικό ξένο είδος.
Παραπομπές: H. Darras et al, Obligate chimerism in male yellow crazy ants, Science (2023). Daniel J. C. Kronauer, The unusual genetics of invasive ants, Science (2023).
Πηγή: https://phys.org/
