Παρά την τεράστια πυκνότητά του, το πρώιμο σύμπαν δεν κατέρρευσε προς μία μαύρη τρύπα γιατί -πολύ απλά- δεν υπήρχε τίποτα στο οποίο να καταρρεύσει.
Είναι σχετικά απλό να δημιουργήσετε μία μαύρη τρύπα, εάν είστε αρκούντως επίμονοι. Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να ασκήσετε αρκετή πίεση σε κάτι, και να συνεχίσετε να το πιέζετε μέχρι ο όγκος του να γίνει απίστευτα μικρός. Σε κάποιο σημείο, κάτω από την κρίσιμη τιμή, η βαρυτική δύναμη γίνεται τόσο ισχυρή που ξεπερνάει κάθε άλλη δύναμη της φύσης, δημιουργώντας μια μαύρη τρύπα.
Αν σας συμπίεζε κάποιος στο μέγεθος περίπου ενός ατομικού πυρήνα, τότε θα γινόσασταν μια μαύρη τρύπα με διαστάσεις ατομικού πυρήνα και μάζα ανθρώπου. Εάν επαναλαμβανόταν αυτή τη διαδικασία για τον πλανήτη μας, θα δημιουργείτο μια μαύρη τρύπα στο μέγεθος ενός φασολιού και με μάζα ίση με αυτή της Γης.
Οι μαύρες τρύπες απαντώνται ιδιαίτερα συχνά στο σύμπαν. Δημιουργούνται όταν πεθαίνουν τεράστια αστέρια, και είναι τόσο μεγάλη η ποσότητα της μάζας που συνθλίβεται στον πυρήνα τους, που η βαρύτητα εξακολουθεί να έλκει όλο και περισσότερο.
Το κλειδί για τη δημιουργία των μελανών οπών είναι η πυκνότητα. Χρειάζεται απίστευτα υψηλή πυκνότητα για να προκαλέσει την εμφάνιση επαρκούς ποσότητας βαρυτικής έλξης. Και ενώ το σύμπαν στην τωρινή του μορφή δεν είναι πυκνό -με μέση πυκνότητα ίση περίπου με ένα άτομο υδρογόνου ανά κυβικό μέτρο- τις πρώτες μέρες του τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά.
Πριν από δισεκατομμύρια χρόνια το σύμπαν μας ήταν πολύ μικρότερο από όσο είναι σήμερα, κάτι που σημαίνει ότι η πυκνότητά του ήταν πολύ μεγαλύτερη. Είναι φυσικό, λοιπόν, να αναρωτιόμαστε γιατί το σύμπαν δεν κατέρρευσε αμέσως προς μία μαύρη τρύπα.
Όμως για τον σχηματισμό μίας μαύρης τρύπας δεν αρκεί η ύπαρξη υψηλής πυκνότητας, μόνο, αλλά χρειάζεται και η εμφάνιση διαφοράς πυκνότητας. Για να νιώσετε τη βαρυτική δύναμη χρειάζεστε διαφορά στην πυκνότητα από μέρος σε μέρος. Εάν η ποσότητα της ύλης είναι ομαλά κατανεμημένη σε έναν όγκο, χωρίς να υπάρχουν διαφορές, δεν υπάρχει κυρίαρχη βαρυτική δύναμη που να έλκει προς συγκεκριμένη κατεύθυνση. Για να δημιουργήσετε μια μαύρη τρύπα, πρέπει να πάρετε μία ποσότητα ύλης και να την συμπιέσετε σε έναν πολύ μικρό όγκο· και το σημαντικότερο: να αφήσετε αρκετό κενό χώρο γύρω της. Με αυτόν τον τρόπο η βαρυτική δύναμη μπορεί να δράσει και να σχηματιστεί μια μαύρη τρύπα.
Παρότι, λοιπόν, το πρώιμο σύμπαν ήταν απίστευτα πυκνό, ήταν επίσης απίστευτα ομοιόμορφο. Η μέση πυκνότητα σε όλο το σύμπαν ήταν η ίδια. Δεν υπήρχαν αρκετές διαφορές για να πυροδοτήσουν το σχηματισμό μελανών οπών.
Τι ισχύει, όμως, για το ίδιο το σύμπαν στην ολότητά του; Σίγουρα, η τόση πολλή ύλη που περιείχε το σύμπαν θα μπορούσε να είχε σταματήσει τη μεγάλη έκρηξη από την αρχή, και να αναγκάσει τα πάντα να καταρρεύσουν πίσω στη μοναδικότητα. Αυτό, ωστόσο, δεν θα αποτελούσε τον σχηματισμό μιας μαύρης τρύπας. Οι μαύρες τρύπες είναι σημεία άπειρης πυκνότητας που βρίσκονται μέσα στο χώρο. Η μοναδικότητα στη μεγάλη έκρηξη ήταν μια άπειρη συγκέντρωση του ίδιου του χώρου.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ο λόγος που δεν συνέβη μία τέτοια κατάρρευση, είναι ότι κατά τα πρώτα βήματά του το σύμπαν ήταν ιδιαίτερα δυναμικό. Εξελισσόταν. Άλλαζε. Και το πιο σημαντικό: επεκτεινόταν. Η διαστολή του σύμπαντος στις πρώτες μέρες του είναι αυτή που εμπόδισε την ύλη από το να καταρρεύσει. Σίγουρα, αν το σύμπαν μας γεννιόταν με πολύ περισσότερη ύλη, η διαστολή αυτή θα μπορούσε να έχει επιβραδυνθεί. Το γεγονός είναι, όμως, ότι δεν υπήρχε αρκετή ύλη για να γίνει αυτό, και η διαστολή του σύμπαντος μπόρεσε να αραιώσει αρκετά το υλικό του, ώστε να μην καταρρεύσει πίσω ξανά.
Πηγή: https://www.universetoday.com/
Το γιατί το Big Bang δεν κατέρρευσε, δίνεται μια λογική και σύμφωνη με τη φυσική, απάντηση. Πόσα άλλα Big Bang δεν έχουν καταρρεύσει, αλλά και πόσα Big Bang δεν θα καταρρεύσουν στον άπειρο χρόνο;